BukBuk © 2024

Agneta Pleijel
„Wróżba”

Agneta Pleijel to bardzo ważna dla mnie autorka. Pamiętam, jakim przeżyciem była dla mnie lektura jej „Lorda Nevermore”, książki o przyjaźni Witkacego i Bronisława Malinowskiego. Pochodzącą z tej książki „Mapę mężczyzny” pokazywałam moim studentkom na Gender Studies.
„Wróżba” zachwyciła mnie i oszołomiła do tego stopnia, że jadąc na wywiad z jej autorką, zastanawiałam się jak zadawać pytania. Książka ta bowiem bardzo mocno przemawia do nieracjonalnej części mnie, wymaga oddechu, milczenia, popatrzenia się w dal. Jest niezwykle pojemna – czytałam ją już dwa razy i czekam na kolejną lekturę, gdyż przy każdej następnej odsłania nowe warstwy.
„Wróżba” opowiada o dorastaniu w Szwecji i w Stanach w latach 40 i 50. Opowiada o Szwecji, kraju który szybko wzbogacił się po wojnie, i był u szczytu racjonalizmu. Jak ten racjonalizm wpływa na bohaterkę? Opowiada o Stanach, gdzie w 1948 roku w krzakach na plaży w Kaliforni bohaterka widzi tablicę z napisem „NO BLACKS. NO DOGS. NO JEWS”. Opowiada o kolejnych przeprowadzkach (tata bohaterki jest profesorem matematyki, więc cała rodzina przeprowadza się tam, gdzie on dostaje posadę na uczelni). O matce, która jest niespełnioną pianistką. O dziadkach, o ciotkach, które odgrywają ważną rolę w życiu emocjonalno-duchowym bohaterki, szczególnie ciocia Ricki. O sztuce, która pomaga docierać nam do nas samych – muzyce, książkach, teatrze, filmie, malarstwie. „Wróżba” to lektura wzbogacająca, inspirująca, poruszająca. To piękno, które może zmienić nasze życie na pełniejsze, lepsze. Przeczytajcie.

Agnieszka Drotkiewicz

agneta-pleijel-_774x1127

Wróżba. Wspomnienia dziewczynki
Agneta Pleijel
tłumaczenie: Justyna Czechowska
Karakter 2016

,